ASAL - USUL MASYARAKAT INDIA

Sejak dari awal lagi, Tanah Melayu telah dikunjungi oleh pedagang-­pedagang India dan golongan Brahmin. Selain berdagang, orang India mahu mengembangkan agama Hindu dan Buddha di Tanah Melayu. Jumlah orang India di Tanah Melayu semakin bertambah pada abad ke-15 pada zaman Kesultanan Melayu Melaka. Mereka mula mendirikan petempatan awal di Melaka yang dikenali sebagai “Kampung Keling”.

Pembukaan Pulau Pinang oleh Francis Light pada tahun 1786, menambahkan jumlah orang India di Tanah Melayu. Menjelang tahun 1870-an, Kerajaan Inggeris telah menggalakkan kemasukan buruh India secara beramai-ramai di Tanah Melayu akibat perkembangan pertanian dagangan seperti kopi dan getah.

Pada tahun 1891, jumlah penduduk India di Tanah Melayu ialah 75,000 orang dan meningkat kepada 622,000 orang pada tahun 1931. Sebahagian besar buruh India yang tiba di Tanah Melayu berasal dari India Selatan (Madras) dan India Utara (Punjab). Mereka terdiri daripada beberapa kumpulan etnik seperti Tamil, Malayali, Telugu, dan Sikh.

Seperti orang Cina, orang India juga mula menetap di Tanah Melayu selepas tamatnya Perang Dunia Ke-2. Kebanyakan orang India tinggal di kawasan ladang atau estet-estet getah dan kelapa sawit. Sebahagiannya menetap di bandar-bandar seperti Kuala Lumpur, Ipoh, Taiping, Pulau Pinang dan Singapura.